Bij deze:
De spreuk van Januari:
Uitleg:
Een
Gelukkig Nieuwjaar! Alles goed met je? Ja, en met jou? Ja, ja, ook
goed!” En...
op naar de volgende wensen. Hoe vaak zullen we in de komende weken
deze woorden in de mond nemen?
Voor
de oplettende toeschouwer...
... zijn deze beleefdheidsformules meer dan louter woorden. Die handdruk en zoen zijn de uitdrukking van het verlangen om de kwaliteit van ons familiaal en sociaal leven te bewaren. Maar tegelijk kan hij in de blik van de ander iets bespeuren. Achter de woorden‘met mij gaat alles goed’ kan veel verborgen zitten. Het kan een verhaal van gemis, eenzaamheid, pijn of lijden zijn. De ogen van de ander kunnen in een oogwenk iets onthullen.
... zijn deze beleefdheidsformules meer dan louter woorden. Die handdruk en zoen zijn de uitdrukking van het verlangen om de kwaliteit van ons familiaal en sociaal leven te bewaren. Maar tegelijk kan hij in de blik van de ander iets bespeuren. Achter de woorden‘met mij gaat alles goed’ kan veel verborgen zitten. Het kan een verhaal van gemis, eenzaamheid, pijn of lijden zijn. De ogen van de ander kunnen in een oogwenk iets onthullen.
“We
moeten nog eens afspreken als we meer tijd hebben.”
Laat dat nu net zijn wat men van je nodig heeft. Tijd. Een luisterend oor. De helende krachten van een ontmoeting zijn groot als we bereid zijn tijd te maken en te luisteren. Wij bezitten niet enkel het vermogen om ons met elkaar te verbinden. We beschikken tegelijk over de mogelijkheid elkaar reële hoop te geven.
Laat dat nu net zijn wat men van je nodig heeft. Tijd. Een luisterend oor. De helende krachten van een ontmoeting zijn groot als we bereid zijn tijd te maken en te luisteren. Wij bezitten niet enkel het vermogen om ons met elkaar te verbinden. We beschikken tegelijk over de mogelijkheid elkaar reële hoop te geven.
Elke
vraag is een vraag naar liefde.
Geen
enkele mens is een solitair wezen. Mensen willen bemind worden. In
wezen gaat het dáár om. Een mens die nood kent, wil zich ook
gedragen voelen. Hij wil zich nestelen in een troostend moment en
zoekt, al was het maar voor even, niet alleen te zijn.
We
hebben mekaar nodig om te weten wie we zijn en betekenis te geven aan
ons leven. Gehoord worden, geeft dat duwtje in de rug dat je nodig
hebt om je terug te verbinden met jezelf en je omgeving. In deze zorg
voor mekaar raken, troosten en vervullen we veel meer dan we voor
mogelijk houden. In 2014 kiest Bond zonder Naam om tijd en aandacht
te geven aan het luisteren naar het échte verhaal, want herinner je:
‘Met je oren zie je meer’.
Achter
de woorden ‘met mij gaat alles goed’ kan veel verborgen zitten.
Het kan een verhaal van gemis, eenzaamheid, pijn of lijden zijn.
Februari:
Uitleg:
Wat
aandacht krijgt, groeit.
Wat je van binnen aanvoelt als mooi, waar of zinvol, wekt onwillekeurig je aandacht. Wat de stem van je hart laat horen, ga je overdenken. Je gedachten voeden je verlangen. Zo ontstaan dromen, die later doelen worden.
Wat je van binnen aanvoelt als mooi, waar of zinvol, wekt onwillekeurig je aandacht. Wat de stem van je hart laat horen, ga je overdenken. Je gedachten voeden je verlangen. Zo ontstaan dromen, die later doelen worden.
De
kracht van de zuivere wens?
We mogen ze niet onderschatten. Bij het uitdrukken van ons verlangen, komt er een trilling vrij. Met ons gebaar‘naar buiten’komt er een beweging‘van binnen’op gang. Als ik mij bewust richt ‘van mij... naar’ laat zich gelijktijdig een beweging voelen‘naar mij... van’. Het is dan alsof het object van mijn zoeken zich opent, ontvouwt en zich kenbaar maakt. Wat ik zoek, toont zich als iets dat reeds aanwezig was. Of is het beter te zeggen: als iets dat ‘in-wezig’ is? Iets dat er al was, maar dat door mijn verlangen mij tegemoet komt.
We mogen ze niet onderschatten. Bij het uitdrukken van ons verlangen, komt er een trilling vrij. Met ons gebaar‘naar buiten’komt er een beweging‘van binnen’op gang. Als ik mij bewust richt ‘van mij... naar’ laat zich gelijktijdig een beweging voelen‘naar mij... van’. Het is dan alsof het object van mijn zoeken zich opent, ontvouwt en zich kenbaar maakt. Wat ik zoek, toont zich als iets dat reeds aanwezig was. Of is het beter te zeggen: als iets dat ‘in-wezig’ is? Iets dat er al was, maar dat door mijn verlangen mij tegemoet komt.
Zoek
ik waarheid, vind ik waarheid.
Het heeft er alle schijn van dat,wanneer wij onszelf
Het heeft er alle schijn van dat,wanneer wij onszelf
overleveren
en toevertrouwen aan een andere, vooralsnog onbekende realiteit, deze
zich op een of andere manier meedeelt. De Russische filosoof Lev
Sjestov ging in dit toevertrouwen verder waar hij schreef: “De
bepalende factor van het leven is stoutmoedigheid”.
Als
wij de ons vertrouwde gedachten, de ons bekende wereld, de vaste
grond van onze kant-en-klare zekerheden durven loslaten door bewust
onze aandacht te richten op een nog onbekende realiteit, treedt een
nieuwe, meer ultieme realiteit ons tegemoet. Daar openbaart zich wat
wij niet konden weten, omdat het niet om ‘begrijpen’ gaat in de
klassieke zin van het woord.
Daar
staat het totaal onbekende, wat wij niet voor mogelijk achtten - het
ultieme - op in zijn ware gestalte en toont zich.
Maart:
Uitleg:
Het
belangrijkste in ’t leven is gratis.
Dat weten we allemaal. Tegelijk laten we dat besef ondersneeuwen door veel banale dingen. Wat eigenlijk onbelangrijk is, eist onze aandacht op. Rondom ons zijn er velen die weet hebben van onze niet te stillen honger. Ze komen onze begerigheid tegemoet in goed verpakte boodschappen tot je toehapt. Zeg maar: consumeert.
Dat weten we allemaal. Tegelijk laten we dat besef ondersneeuwen door veel banale dingen. Wat eigenlijk onbelangrijk is, eist onze aandacht op. Rondom ons zijn er velen die weet hebben van onze niet te stillen honger. Ze komen onze begerigheid tegemoet in goed verpakte boodschappen tot je toehapt. Zeg maar: consumeert.
Leven
in het rijke Westen is een voorrecht.
Als je geld hebt. Voortdurend word je belaagd met goeddoordachte reclameboodschappen, die je in alle toonaarden overtuigen dat je met dit product gelukkiger zal worden. Alsof er een uitwendige remedie bestaat voor geluk. Alsof ‘meer materie’ garant staat voor ‘meer leven’. Zit daar niet de oorzaak van ellende in ons en rondom ons? Want de materie is toch niet alles vervullend? En de buitenkant is toch schijn? Rest ons dan de leegte niet?
Als je geld hebt. Voortdurend word je belaagd met goeddoordachte reclameboodschappen, die je in alle toonaarden overtuigen dat je met dit product gelukkiger zal worden. Alsof er een uitwendige remedie bestaat voor geluk. Alsof ‘meer materie’ garant staat voor ‘meer leven’. Zit daar niet de oorzaak van ellende in ons en rondom ons? Want de materie is toch niet alles vervullend? En de buitenkant is toch schijn? Rest ons dan de leegte niet?
En
de vervreemding?
Steeds meer mensen zijn terug op zoek naar wat hen ‘vervult’.
Steeds meer mensen zijn terug op zoek naar wat hen ‘vervult’.
Merkwaardig
daarbij is, dat men haast instinctief op zoek gaat naar nog meer
prikkels. Maar zelden zoeken ze hun honger naar ‘zin’ in hun
innerlijke wereld. Het leven aan de ‘binnenkant’.Willen
we opnieuw ‘zin’ vinden, zullen we ons dan niet moeten keren in
onszelf, in onze eigen diepte?
Door
stil te staan.
Er zijn mensen die voor zichzelf doorhebben dat het niet om de buitenkant gaat. Dat een stressvol leven voor enkele euro’s meer pure waanzin is. Ze willen dan ook weg uit de waan van de dag. Loskomen van de illusie van presteren, produceren en consumeren. Ze willen vooral hun leven terug en tijd kunnen maken voor de dingen die er wel toe doen. Desnoods eenvoudiger en met wat minder en gezonder ook.
Er zijn mensen die voor zichzelf doorhebben dat het niet om de buitenkant gaat. Dat een stressvol leven voor enkele euro’s meer pure waanzin is. Ze willen dan ook weg uit de waan van de dag. Loskomen van de illusie van presteren, produceren en consumeren. Ze willen vooral hun leven terug en tijd kunnen maken voor de dingen die er wel toe doen. Desnoods eenvoudiger en met wat minder en gezonder ook.
Ze
verlangzamen, verinnerlijken en verbinden zich op die manier met een
andere dimensie van het leven. Ze krijgen terug voeling met hun
binnenkant. Eerst is dat wat onwennig en weten ze niet goed wat en
waar naartoe - totdat de rijkdom van versobering zich toont met haar
onvermoede gaven.Minder materie, méér leven. Minder buitenkant,
méér binnenkant. Minder vormen, méér inhoud. Minder hebben, méér
zijn.
Zizo!
Volgende maand opnieuw wat ineerlijke rijkdom erbij!
Volgende maand opnieuw wat ineerlijke rijkdom erbij!