Lavendel

Deze week ben ik naar de kapper geweest, en de shampoo daar rook (bijna veel te) hard naar Lavendel! Misschien geen slecht gedacht om vandaag dan een artikeltje over Lavendel te posten.





Wat is het een prachtig zicht, zo'n Lavendelveld! 
Als je er echt bij staat moet het nog adembenemender zijn, misschien wel letterlijk! Als één plant al een hele straat kan bedwelmen met zijn geur, wat moet het dan niet zijn aan zo'n groot veld! Bijtjes zullen er ook wel genoeg zitten denk ik.. Laat ze maar honing maken!
In het echt heb ik die indrukken nog niet mogen waarnemen. Misschien ga ik in de grote vakantie eens op stage naar de Franse Drôme, ik kijk er anders wel al naar uit!


Echte Lavendel - Lavendula augustifolia

Er bestaan zeer veel variëteiten, die ontstaan door kruising van Lavendelsoorten. In de naam Lavendel, kan jet het Franse woord laver (wassen) herkennen, al van bij de Romeinen werd Lavendel hiervoor gebruikt.


Lavendel behoort tot de Lipbloemenfamilie - Lamiaceae, net zoals de eerder besproken Tijm.

Lavendelgeur brengt rust. Maar zoals met alles, is een overdosis nooit goed:
Lavendelgeur in ziekenhuis veroorzaakt hoofdpijn

Lavendel is ook gekend om zijn etherische olie.

Ashwaganda

Ashwaganda - Withania somnifera L.

Ashwaganda - Withania somnifera L.


Deze Ayurvedische plant wordt ook wel eens de Indiase Ginseng genoemd en behoord tot de familie van de Solanaceae of de nachtschadigen, een familie met veel giftige planten. 


Ashwaganda is de Indische naam van de plant: 'ashwa' betekent paard of hengst, 'gandha' betekend geur of aardachtig, 'dha' betekent iets geven aan. De volledige naam betekent dan blijkbaar 'de gewortelde kracht van een paard' ofwel 'sterk en waardevol als een hengst'.


De gewortelde kracht kan bedoeld zijn erop de wijzen dat het gebruikte deel van de plant de wortel is (heel soms worden ook de bladeren gebruikt). 
Een hengst is het mannelijke paard, wat kan duiden op de tostesteron werking van deze plant. 


Somnifera wil letterlijk zeggen: slaapverwekkend, hij reguleert dus de stress en bevordert het in slaap vallen (door de cortisol te reguleren). 


Maar opgelet! Niet gebruiken tijdens de zwangerschap of tijdens de zoogperiode!

Ayurveda

Voilà, de 100 bloembollen zijn geplant!

Kben echt content van mijn dag vandaag!
Ben gaan luisteren naar een lezing van Lies Ameeuw over Ayurveda.

Ik had nog geen idee wat Ayurveda precies inhield, enkel iets Indisch, voor de rest wist ik nog niets. Ik vond het zeer interessant en ben nu haar boek aan het lezen: "Ayurveda vanuit het hart" en telkens als ik het boek opensla komt de theegeur die er binnenhing mijn neus binnengewemeld.
Ze had het ook over enkele Ayurvedische planten en hun werking.

Een voorbeeld van zo'n plant is de

Amla - Phyllanthus amblica
Deze boom behoort tot de familie van de Phyllanthaceae of de familie van de tweezaadlobbigen. Het lijkt me dat deze 'bessen' iets tussen een pruim en een stekelbees zijn.

Amla is erg gekend om zijn anti-oxidante werking en bezit eveneens een werking tegen kanker en versterkt de lever en heeft positieve werking op de alvleesklier. Ook patiënten van vb. reumatische artritis, osteoporose en diabetes varen er wel bij. 

100 bloembollen

Vandaag heb ik 100 bloembollen gekocht!
Ik kijk er al naar uit ze te zien uitkomen:


5 Tulpen:



8 Narcissen:

Die gele 'trompet' bij narcissen is bij botanische soorten niet zo groot, daar is ze zelfs zeer klein. 


25 Anemonen:

Dit is een 'De Caen' mix.
'De Caen' is blijkbaar een soort anemoon, waaronder:
'Hollandia' => rood (Ik zou eerder aan oranje denken bij die naam maar jah...)
'Mr. Fokker' => blauw
'sylphide' => paars
'bride' => wit natuurlijk!


12 Krokussen:

Hier staat bij dat het om een botanische mix gaat, ben eens crejeus!


25 Look:

Hier gaat het om Daslook, een plant die in echt wilde vorm nog weinig voorkomt. 25 bollen lijkt mij dan al een goed begin!


25 Sneeuwroem:

Van deze plant had ik nu eigenlijk nog niet gehoord, ben benieuwd hem te ontmoeten!


Zo, nu weet ik morgen weer wat doen!

Het honing-verslagje

Zie hier mevrouw Wijsvinger en mijnheer Middenvinger!

Honing heeft dus wel degelijk een positieve werking op de huid!
Nu vind ik het spijtig dat ik geen voor- en na-foto heb...
<= Maar dit is alvast de na-foto
(na 1, 5 dagen honing)
Het wondje onder de nagel van mijn wijsvinger is eigenlijk helemaal toe nu en het wondje aan mijn middenvinger is al mooi bekomen: geen rode huid mee rondom, geen etterachtige vloeistof meer en een mooi korstje! (Sinds vandaag dus een week oud, dat ronde bolletje) Op de foto hangt er nog plakplakhoning aan.

Dankuwel bijtjes!

Bij met duidelijk gevulde stuifmeelzakjes

Honing

Ik zit hier nu nog steeds met dat wondje dat terug is open gegaan vandaag. Op kot aangekomen aan de babbel geraakt over zangles, heesheid, honing... Leen had horen zeggen dat honing ook een goede werking zou hebben op de huid.
Ik dus nadien onmiddellijk beginnen opzoeken en ja hoor, zie hier een artikel uit de Eos van 1 juni 2010 en uit de Eos van 13 april 2011:
---
Waarom honing ontsmettend werkt

Het is al eeuwenlang bekend dat honing bacteriën doodt. Nu is ook duidelijk waarom. Sommige bacteriën kunnen niet tegen de hoge suikerconcentratie in honing, andere gaan dood door de aanwezigheid van waterstofperoxide, dat ontstaat wanneer een enzym in honing suiker afbreekt.

Maar er is meer. Microbioloog Paul Kwakman van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam ontdekte na veel monnikenwerk een klein eiwit waaraan de resterende antimicrobiële werking kan worden toegeschreven. Bijen gebruiken dat eiwit voor hun eigen afweersysteem.

Nu het eiwit is geïdentificeerd, kan het mogelijk uit honing worden gewonnen om een nieuw soort antibioticum te maken. Complete honing gebruiken, is moeilijk. ‘De werkzame eiwitten in honing worden in het lichaam snel afgebroken, dus honing eten om van een infectie af te komen, werkt niet’, zegt Kwakman. Op de huid smeren kan wel. Kwakman onderzoekt momenteel of een likje honing rond de katheter ziekenhuispatiënten kan behoeden voor huidinfecties. (lg)
---
Honing strijdt tegen ziekenhuisbacterie

Honing kan niet alleen antibiotica vervangen, maar ook resistente bacteriën weer vatbaarder maken voor antibiotica.

Het is al langer bekend dat honing eigenschappen heeft die bacteriën tegenwerken. Nu hebben onderzoekers aan de University of Wales het effect van Manukahoning getest op bacteriën die resistent zijn tegen antibiotica.

Professor Rose Cooper onderzocht hoe honing de groei van deze zogenoemde ziekenhuisbacteriën, waaronder Pseudomonas aeruginosa en MRSA, kan tegenwerken. ‘Honing kan de aanhechting van bacteriën aan weefsels verhinderen en zo een essentiële stap in het infectieproces voorkomen.’ Als bacteriën zich niet aan weefsel kunnen binden, kunnen ze ook geen biofilm vormen die hen tegen antibiotica beschermt.

Als antibiotica niet helpen tegen deze resistente bacteriën, kan honing mogelijk een oplossing bieden. Maar er is meer. In het lab ontdekten de onderzoekers ook dat honing MRSA gevoeliger maakt voor antibiotica en dus de resistentie vermindert. Bestaande antibiotica werken dus mogelijk efficiënter als ze gecombineerd worden met Manukahoning.

Manukahoning komt van nectar verzameld van de Manukaboom in Nieuw-Zeeland. Het is een erkend wondverzorgingsproduct over de hele wereld. Het zou ook een goedkopere optie zijn dan antibiotica. (as)
---
Gevolg: Nu zit ik hier met een plakkende honingvinger!
Het pikt wel een beetje...
Zo was het net niet, maar er zit een vergelijking in:

Ik laat jullie morgen het resultaat weten!
En Leen, bedankt voor het weetje!

Wondje

Sinds vrijdag heb ik een wondje aan mijn vinger (van 50 ballonnen te knopen) dat maar niet wil dichtgaan omdat ik er altijd per ongeluk wel ergens mee tegen stamp. En ook omdat ik piano moet oefenen en dan plooi ik mijn vinger en trek ik dat telkens weer open... 

Toen ik mijn haar had gewassen met de 'klimopshampoo' was de wonde uitgeklaard, misschien door de 'shampoo' wie weet. Maar toen ik mijn rugzak aandeed heb ik er weer tegen gestampt en het tere beschermlaagje was er dus weer af!

Gisterenavond wat zelfgemaakt goudsbloemzalf aan gedaan met een plakkertje erover om het niet nòg eens ergens tegen te botsen, maar toen ik er vanmorgen de plakker afdeed, trok ik gelijk ook het weke korstje er mee af.

Na een dag piano oefenen heb ik besloten die vinger niet meer te plooien, voor vandaag toch althans. En op zo'n momenten weet je hoeveel keer je je vingers plooit. Probeer maar eens te fietsen met één hand waarvan je de middenvinger niet mag plooien!

Ik heb er vandaag 2 druppeltje fysiologisch water op gedaan, en dit lijkt nu toch goed te helpen (als ik er het korstje nu niet nog een keer afstamp toch).
Nu zie je duidelijk dat er een sneetje is daar waar het gewricht plooit.


Een plant die zeer wondhelend zou zijn, is de smeerwortel, maar hiermee heb ik nog niets gemaakt. Misschien moet ik dat wel eens doen!

Gewone smeerwortel - Symphytum officinale


Deze plant zit in de Ruwbladigenfamilie - Boraginaceae.


Je hebt hem zéker al zien staan! Hij kan witte, roze, of paarse bloemen hebben en heeft dus een ruw aanvoelend blad. De naam officinale duidt op het al zeer lang gekend zijn van de medische eigenschappen, net zoals bij de eerder besproken Goudsbloem.


Hildegard von Bingen zegt: "Seiner Wirkstoffe helfen als Umschläge und als Tee".


In Smeerwortel zit allantoïne, deze stof zou beschadigd weefsel opnieuw prikkelen tot het vormen van nieuw weefsel en dus de celdeling begunstigen.

Klimop

Klimop - Hedera helix

Ik had al lang het idee om eens shampoo te proberen maken van Klimop. Vandaag kon ik niet meer weerstaan aan de kriebels om toch eens vantussen de papieren te muizen en Klimop te gaan plukken. Ik had expres mijn haar een beetje vettig laten worden om het toch goed te testen nietwaar. De concentratie had ik wat minder gehouden (doe ik altijd in het begin, ben liever voorzichtig...). Ben wel tevreden van het resultaat! De textuur van de shampoo is wel niet die van in de winkel, dat was wel even wennen. Heb het niet zo lang laten intrekken, weer omdat ik liever wat meer voorzichtig ben. Dit was dus fase één van het shampoo proberen maken van klimop! Ben tevreden over die eerste stap!


Nu dus wat meer over Klimop - Hedera helix.


Deze komt uit de, jaja, Klimopfamilie - Araliaceae.

In Klimop zitten o.a. saponines of ookwel zeepstoffen genoemd. En hier even theoretisch: Zeepstoffen zijn eigenlijk Glycosiden. Die zijn stoffen die bestaan uit een suikerdeeltje (glycon) en uit een niet-suikerdeeltje (aglycon). Bij de saponinen heet het aglycon sapogenine.

Als je naar de structuur van dat aglycon kijkt, kan je de saponinen opdelen in 3 hoofdgroepen: De steroïde saponinen, de steroïdalkaloïde saponinen, en de triterpenoïde saponinen.
In Klimop zit deze laatste: de triterpenoïde saponine.

Saponine komt van het Latijnse woord sapo, wat zeep betekend. Dit komt doordat als saponinen opgelost zijn in water, en je schud ermee, dat er zeepachtig schuim ontstaat. Ook heeft het een reinigende werking.

Ook in andere planten, zoals vb. onze eerder besproken Knoflook, zitten saponinen. Dit is dan ook de stof die achter zijn positieve werking zit in het cholesterol-huishouden. 

Maar opgelet! Er zitten naast saponinen nog veel andere stoffen in Klimop. Dit wil dus niet zeggen dat ook Klimop eetbaar is!

Kaki

Hey! Hier ben ik terug na even weggeweest!

Ondertussen zijn er nog eens 2 examens gepasseerd, waarvan ééntje uit de herboristenopleiding!
En nu vragen jullie jullie af of dit een soort tomaat is hierboven. Juist?

Wel, neen.
Deze week kwam iemand naar mij toe en ze had deze 'rare' vrucht vast.

En ik, nieuwsgierig als ik ben, wou natuurlijk weten wat het was.

Het was een 'Kaki' was het antwoord.

"Een 'Kaki'?"

"Ja, das een Japanse vrucht."

Ik heb dan een hapje mogen proeven maar kon smaak niet zo direct duiden, wel lekker!En jah, dan ben ik beginnen opzoeken natuurlijk!

Kaki - Diospyros kaki

Diospyros wijst op een plantengeslacht van tropische bomen. In tegenstelling tot onze tomaten groeit een Kaki dus aan bomen. 
Azië is de natuurlijke habitat van de Kaki.

Het zit in de familie van de Ebbenhoutachtigen - Ebenaceae.
Nog een verschil met onze tomaten: in een Kaki zitten geen zaden! Ze worden zonder bestuiving gevormd, en zijn dus eigenlijk allemaal klonen van de moederplant.

Kaki's bevatten zeer veel tannines (of looistoffen, zoals dat ook in de bast van eiken zit). Pas als ze echt zacht zijn (nagerijpt zijn, zo zacht als een tomaat), zitten er minder tannines in. Ergens las ik dat de zaden in de vruchten dan een stof afscheiden om de tannines af te breken maar... er zaten toch geen zaden in de vruchten?... Of zit hier een kink in de kabel...

Maar opgelet! Overconsumptie kan een 'blok in de maag' betekenen die operatief verwijderd moet worden.

Kakibomen zijn blijkbaar ook in onze tuinen te kweken.

Het regelmatig eten van een Kaki, zou het risico op een hartaanval door aderverkalking kunnen verminderen.

Na jarenlange kweek, zijn er 3 basis-rassen ontstaan:
pca of 'pollination constant abstringent*'

pcna of 'pollination constant non abstringent*'

pvna of 'pollination variant non abstringent*'

*abstringent slaat op het samenstrekken, vb. bij het drinken van een wijn met veel tannines, kan men in de mond ook een gevoel van 'samentrekken' ervaren.

Indien je in de winkel dus Kaki's wil kopen en er het ras bij staat, weet je onmiddellijk of er veel, weinig, of variërend tannines inzitten! Wel steeds goed laten narijpen!

Knoflook

Jeeej! Vandaag zijn de 2 examens goed verlopen!

En dan gaan we nu verder met...

Knoflook - Allium sativum L.

Knoflook -
Allium sativum L.
De Latijnse naamgeving: 

Allium komt van het Latijnse olere = geur verspreiden, of van het Keltische All = brandend (scherpe smaak).

De Nederlandse naamgeving:
Knoflook komt van het Middelnederlands Cloflooc. Clof is gespleten bol; looc komt van lok door de gelijkenis van de samengevouwen gebogen schillen met haarlokken.

Hij zit in de Leliefamilie - Liliaceae.

Knoflook staat hard gekend om zijn bloeddruk- en cholesterolverlagende werking.

Moest je dus last hebben van te hoge bloeddruk of te hoge cholesterol, doe gerust een paar teentjes knoflook bij de soep of bij de spaghetti enz...
Maar opgelet! Dan wel de kat of de hond de overschot niet later opeten, want voor deze dieren is knoflook giftig!

Wierook

Als vertrekpunt heb ik weer de dikke van Dale bij de hand genomen en vond er het volgende: "harsachtige stof, die bij het verbranden geur verspreidt, o.m. bij de r.-k. eredienst in gebruik"

Terug hars! Van welke plant zou het nu zijn?...

Na even op zoek te gaan naar een antwoord kwam ik al snel tot de conclusie dat het onbegonnen werk is àlle planten op te noemen waar wierook mee kan gemaakt zijn.
Er zijn zelfs 'zelfbouwdozen' te koop om zelf je wierook samen te stellen!
Wel is de definitie in het woordenboek niet volledig denk ik, want ik vond veel terug dat er vb. ook blaadjes of schors of etherische oliën aan worden toegevoegd, niet enkel hars dus...

Het woord wierook komt eigenlijk van 'gewijde rook'.



Wierook was een zeer duur goedje, niet voor de armen bestemd, en heeft wel iets mystieks vind ik.
In de geschiedenis werd het dan ook vaak in een context van geloof/godsverering gebruikt, dezer dagen wordt het ook wel gebruikt om vb. een aangename sfeer te creëren in huis. 

Mirre

Gisteren was het het feest van 3 koningen, 's avonds begon ik mij af te vragen wat dat nu eigenlijk was, mirre. Toen ik in de lager school zat had ik daar tijdens godsdienst nog wel eens iets over geleerd, olie om te balsemen. Gisteren vroeg ik me dus af: Olie, olie van wat? Olie van een plant?! Welke plant?........

En dus ben ik dat eens allemaal beginnen opzoeken.
In de dikke van Dale vond ik het volgende:
"welriekende soort van gomhars die in roodbruine korrels in de handel wordt gebracht. - Oud-Fr. of rechtstreeks Lat. myrrha <Gr. murra"
Het woord er onder is mirreboom:
"boom waaruit mirre vloeit (Commiphora myrrha)"
Nog er onder mirretinctuur:
"tinctuur van mirre (als middel tegen kiespijn aangewend), syn. kiespijntinctuur"
En dan nog een woord en doe ik van Dale toe, mirrewijn:
"met mirre gekruide wijn"

Myrrha (= Μυρρα - murra in het Grieks) is een figuur uit de mythologie van de Grieken en de Romeinen, met haar vader kreeg ze een zoon: Adonis

Mirreboom - Commiphora myrrha

Mirreboom - Commiphora myrrha

Het woord Commiphora is onder te verdelen in 2 Griekse woorden: κόμμι en φέρω, wat respectievelijk gom/kleefstof en dragen/transporteren betekent.
Deze plant behoort tot de familie van de Bedektzadigen - Burseraceae.

Veel meer planten dan enkel de planten uit deze familie bedektzadigen.
Bedektzadigen (Gymnospermae) zijn planten die gekenmerkt worden door bloemen en doordat ze zich voortplanten m.b.v. zaden in vruchten.

Het omgekeerde van een bedektzadige is een naaktzadige (Angiospermae) plant. Bij deze planten liggen de zaden 'naakt', los dus, niet in een vrucht; zoals vb. het geval is bij een dennenkegel (Den = Pinus)

Uit deze boom wordt dus hars gehaald door in de stam een insnijding te maken. Doordat de boom in een klimaat staat met hoge temperatuur, wordt de hars vloeibaar en loopt die naar buiten. Van deze hars kan men naderhand olie maken.

Zoals we in het woordenboek al vernamen, heeft mirre geneeskrachtige werkingen, zo is het goed voor de huid en helpt het bij verkoudheden. Maar opgelet! Niet te gebruiken tijdens een zwangerschap!

In de bijbel komt mirre nog op een andere plaats voor: in het Hooglied.
Hier een voorbeeld:
"Ik stond op om mijn geliefde open te doen, mijn handen dropen van de mirre, mijn vingers van vloeiende mirre op de greep van de grendel." (5:5)

Morgen meer over Wierook!

Tijm

Vandaag ga ik wat meer vertellen over de 2 meest besproken soorten Tijm:
De Wilde Tijm en de Echte Tijm.
Omdat de Winter toch wel het seizoen is van de verkoudheden, leek het me geen slecht idee om Tijm eens onder de spots te zetten.

Beide tijmsoorten behoren tot de Lipbloemenfamilie - Lamiaceae. Ook deze familie is niet moeilijk te onderscheiden want zoals de naam zegt, hebben de gekleurde blaadjes van de bloem de vorm van een onder- en een bovenlip. Die gekleurde blaadjes heten de kroonbladeren (in sommige gevallen kunnen kroonbladeren ook groen zijn, maar dit komt niet zo vaak voor en is bij Tijm zeker niet het geval). Een bekende lipbloemige is de Witte Dovenetel - Lamium album. Een gekend kenmerk van Tijm is de typische geur. Die geur wordt veroorzaakt voor het fenol Thymol. De planten die het meest naar Thymol ruiken, zullen de beste werking hebben.

Wilde Tijm - Thymus serpyllum L.

Wilde Tijm -
Thymus serpyllum L.

De Romeinse dichter Vergilius gebruikte reeds de naam Serpyllum voor Wilde Tijm. De naam komt van het Griekse werkwoord  ἕρπω (herpein), wat kruipen betekent. Dit is niet zo moeilijk te onthouden want het woord Serpyllum doet ons al onmiddellijk aan een slang denken, niet? Bij ons wordt deze Tijmsoort ook wel eens Kruiptijm genoemd.

Als je deze Tijm proeft, smaakt hij aangenaam. (Maar proef nòòit van een plant voor je 200% zeker bent welke plant het is!) De bloemen zijn altijd roos-paars van kleur.

Echte Tijm - Thymus vulgaris L.

Echte Tijm -
Thymus vulgaris L.

Echte Tijm heeft nog meer alle uitgesproken werkingen van Wilde Tijm. Hij heeft een krachtigere werking. Daarom is het misschien beter dat, als je niet goed de dosering weet, je Wilde Tijm gebruikt.

Hildegard von Bingen noemde Echte Tijm 'Ein Bronchitis-Mittel' en gebruikte het o.a. in baden.

Deze Tijmsoort is afkomstig uit het westen van het Middellandse-Zeegebied.

Als je van Echte Tijm proeft, smaakt hij bitter.

De bloemen zijn roze of wit.

De 'L.' in de Latijnse namen is afkomstig van de naam van de zeer invloedrijke plantkundige Carolus Linneaus.

De medische toepassingen van beide soorten komen vérgaand overeen. Tijm staat het bekendst om zijn werking bij hoest. Nog niet zo'n slecht idee dus van Hildegard om Tijm in je bad te doen, dan adem je vanzelf de dampen binnen. Met Echte Tijm is wel enige voorzichtigheid geboden want deze bevat sterkere werkingsstoffen.
Gisteren toen ik aardappelen kookte, heb ik ook wat Tijm in het water gesmeten. Door de Tijm krijgt het water direct een donkerdere kleur. Of van waar dacht je dat de kleur van (Tijm)siroop kwam?

Wees welkom!

Momenteel volg ik een opleiding voor herborist.
Ik vind dit echt heel erg boeiend en ook daarom heb ik deze blog opgericht.
Voorlopig had ik het idee om jullie elke dag een plant voor te stellen.
Indien jullie opmerkingen hebben bij een artikel, aarzel niet om te reageren!

Als eerste plant voor mijn blog kies ik een plant waar ik zelf al eens iets mee gemaakt heb:

Goudsbloem - Callendula officinalis

Goudsbloem - 
Callendula officinalis
(De Latijnse namen schrikken in het begin misschien wat af, maar ze zijn zeer handig aangezien deze in elke taal gekend zijn.)

Zelfs nu, in januari stel u voor, staan er nog goudsbloemen in onze tuin! Het is dus een plant die makkelijk te zaaien is en wel tegen een stootje kan.

Hij behoort tot de Composietenfamilie - Asteraceae. Deze familie is makkelijk te herkennen.  Deze bloemen zijn a.h.w. een 'compositie' van meerdere bloemetjes. Als je ze van dichtbij bekijkt kan je dat goed waarnemen. Ook behoort de voor ieder gekende paardenbloem - Taraxacum officinale tot  deze familie.

Al sinds de Middeleeuwen is de werking ervan gekend. Hildegard von Bingen maakte er reeds koekjes mee. In het Duits heet deze plant Ringelblume.
In het Engels is het Marigold, deze naam komt van koningin Mary uit de 17de eeuw.
Nog vroeger, in de Oudheid, kende men deze plant ook al. Hij komt voor in een mythe: Toen Aphrodite huilde om de dood van haar zoon Adonis, kwamen er uit haar tranen goudsbloemblaadjes tevoorschijn.


Goudsbloem staat bij het volk het meest gekend als middel voor de huid, voor kleine wondjes bijvoorbeeld. Ook heeft het een ontstekingsremmende werking. De oranje bloemblaadjes zijn eetbaar, en kunnen bijvoorbeeld gebruikt worden als kleurstof in gerechten.