Toen ik mijn haar had gewassen met de 'klimopshampoo' was de wonde uitgeklaard, misschien door de 'shampoo' wie weet. Maar toen ik mijn rugzak aandeed heb ik er weer tegen gestampt en het tere beschermlaagje was er dus weer af!
Gisterenavond wat zelfgemaakt goudsbloemzalf aan gedaan met een plakkertje erover om het niet nòg eens ergens tegen te botsen, maar toen ik er vanmorgen de plakker afdeed, trok ik gelijk ook het weke korstje er mee af.
Na een dag piano oefenen heb ik besloten die vinger niet meer te plooien, voor vandaag toch althans. En op zo'n momenten weet je hoeveel keer je je vingers plooit. Probeer maar eens te fietsen met één hand waarvan je de middenvinger niet mag plooien!
Ik heb er vandaag 2 druppeltje fysiologisch water op gedaan, en dit lijkt nu toch goed te helpen (als ik er het korstje nu niet nog een keer afstamp toch).
Nu zie je duidelijk dat er een sneetje is daar waar het gewricht plooit.
Een plant die zeer wondhelend zou zijn, is de smeerwortel, maar hiermee heb ik nog niets gemaakt. Misschien moet ik dat wel eens doen!
Gewone smeerwortel - Symphytum officinale
Deze plant zit in de Ruwbladigenfamilie - Boraginaceae.
Je hebt hem zéker al zien staan! Hij kan witte, roze, of paarse bloemen hebben en heeft dus een ruw aanvoelend blad. De naam officinale duidt op het al zeer lang gekend zijn van de medische eigenschappen, net zoals bij de eerder besproken Goudsbloem.
Hildegard von Bingen zegt: "Seiner Wirkstoffe helfen als Umschläge und als Tee".
In Smeerwortel zit allantoïne, deze stof zou beschadigd weefsel opnieuw prikkelen tot het vormen van nieuw weefsel en dus de celdeling begunstigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten